Pueblos eslavos

Pueblos eslavos

Tipu	panetnicismo (es) , grupo etnolingüístico (es) y pueblo indígena (es)
Población total	300 000 000
Llingua	eslavu eclesiásticu y llingües eslaves
Relixón	cristianismu, cristianismu ortodoxu, catolicismu, islam, Protestantismu, paganismu, rodnovería (es) , Sunismu, ateísmu y paganismo eslavo (es)
Epónimu	pallabra
Mapa de distribución

Los pueblos eslavos^[1] viven mayoritariamente n'Europa. El nucleu de los pueblos eslavos atopábase asitiáu hasta'l sieglu VI al norte de los Cárpatos, llamaos d'antiguo nel sieglu I por Pliniu'l Vieyu y Tácito veneti o vénetos, nos territorios de los antiguos escites y sármatas. Tres la cayida del Imperiu romanu y l'abandonu de delles tribus xermániques de les zones qu'ocupaben pa treslladase al sur, xunto a una esplosión demográfica, les distintes comunidaes que constituyíen esta etnia treslladar por tol continente européu.

Conócense básicamente tres grupos, nel so desenvolvimientu históricu:

• El de los eslavos occidentales, formáu polos checos, casubios, eslovacos, sorbios, liutiches, pomeranios, mazovianos, vistulianos, polacos y silesios treslladar escontra occidente, instalándose na zona qu'ocupaba'l ríu Danubiu al sur, el ríu Vístula al este, el ríu Elba y el mar Bálticu al oeste l'actual llende cola frontera de Lituania al norte. Empezando nel sieglu VII formaron dellos reinos, ente los más antiguos tiense la Gran Moravia, basada sobre'l ríu Morava nel presente República Checa. Más tarde "los países de la Corona Checa" o Polonia cunten ente los reinos más poderosos nesta rexón.

• El de los eslavos orientales, que engloban les rexones de les llanures de l'actual Ucraína, Bielorrusia y Rusia, pel norte hasta'l llagu Ládoga, pel este hasta Moscú y pel oeste hasta les fronteres de los actuales estaos de Letonia, Lituania y Estonia. Ésti foi'l grupu más numberosu y taba constituyíu polos volinios, polianos, drevlianos, dregóviches, radímiches, viátiches y severianos. Formaríen coles sos uniones los pueblos rusu, ucranianu y bielorrusu, entemeciéndose colos varegos (nome dau a los viquingos que colonizaron tierres nel Este d'Europa).

• El de los eslavos meridionales, que s'estableció na zona de los Balcanes: croates, serbios, eslovenos, búlgaros, macedonios y los eslavos d'Albania. Equí atoparíense colos protobúlgaros con quien s'entemecieron parcialmente. D'ellos naceríen los estaos de Bulgaria, Serbia, Eslovenia, Croacia, Bosnia y Montenegru.

1. ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: eslavu, -a, -o